Αντί «πολιτικού σχολίου» για την τόσο άσχημη εξέλιξη στην πόλη μας, επέλεξα να διηγηθώ ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Τα καινούρια ρούχα του Βασιλιά».
Ο Βασιλιάς μας αυτός ενδιαφέρεται μόνο για την εξουσία του και πώς θα περάσει καλά.
Μία από τις αγαπημένες του συνήθειες είναι και το τι θα φορέσει! Ένας Βασιλιάς που ζει στον κόσμο του, αδιαφορεί για τα προβλήματα του λαού και ασχολείται με το τι πιο λαμπρό θα φορέσει για να εντυπωσιάσει. Έχει ένα διαφορετικό ρούχο για κάθε ώρα της ημέρας και που τον χάνεις που τον βρίσκεις στο δωμάτιό του να αλλάζει φορεσιές!
Κάποια μέρα έρχονται στην πόλη δυο ράφτες που διαλαλούν ότι έχουν τα πιο όμορφα υφάσματα αλλά τα υφάσματα μπορούν να τα δουν μόνο όσοι είναι έξυπνοι και καλοί στη δουλειά τους. Ο Βασιλιάς αμέσως δίνει διαταγή να του ράψουν καινούρια ρούχα και έτσι πιστεύει ότι θα μπορεί να ξεχωρίζει τους υπηκόους του, αυτοί που βλέπουν τα καινούρια ρούχα είναι οι έξυπνοι ενώ οι άλλοι όχι.
Κανένας όμως δεν τολμά να πει ότι δε βλέπει τα υφάσματα και όλοι καμαρώνουν το βασιλιά ο οποίος όλο καμάρι βγήκε βόλτα γυμνός!
Μόνο ένα παιδί θα φωνάξει την αλήθεια.
- Ο Βασιλιάς είναι γυμνός.
Ο Βασιλιάς είναι γυμνός κι οι ράφτες είναι ψεύτες
Θα αναρωτηθεί κανείς τι νόημα έχει η διήγηση ενός παραμυθιού καλοκαιριάτικα.
Δυστυχώς η ευτυχώς θεωρώ πως η ευγένεια είναι ένας καλός τρόπος να χειριστεί κανείς τα πράγματα. Κι ένα παραμύθι είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος να πεις ορισμένες αλήθειες.
H μεγάλη αξία αυτής της ιστορίας λοιπόν δεν βρίσκεται τόσο στο ότι ένα παιδί, ξεσκεπάζει τελικά την απάτη, αλλά στις λεπτομέρειες με τις οποίες περιγράφεται πώς μια ολόκληρη κοινότητα ανθρώπων, ωθούμενη από φόβο, νωθρότητα, ανασφάλεια ή ιδιοτέλεια, συναινεί σ' ένα ψέμα και ρυθμίζει τη συμπεριφορά της σύμφωνα με αυτό, ώσπου μια "φάλτσα" ατάκα αρκεί για να προκαλέσει την κατάρρευση αυτής της πάνδημης θεατρικής παράστασης.
Σήμερα λοιπόν η ατάκα ακούστηκε και καταγράφηκε. Και το συμπέρασμα βγήκε:
Δυστυχώς, ο βασιλιάς είναι γυμνός!
